Kochać jak On. Nieznana historia s. Adelgund Tumińskiej

„Trzeba się samemu ofiarować,

a to znaczy: przyjmować cierpliwie

napomnienia i przykrości od bliźniego,

a krzyż i cierpienie od Boga”

(Z listu s. Adelgund do sióstr w Zamartem na kilka dni przed męczeńską śmiercią)

 Dzisiejszy świat biegnie, jest w nieustannym pędzie, który zagłusza w nas wrażliwość na innych, depcze wartości i gubi poczucie odpowiedzialności za życie. Biegnie... byle biec. S. Adelgund w ostatnim dniu swego życia też podjęła bieg, nadając mu głębszy sens. Na końcu tego biegu zadano jej zabójczy cios. Nie ocaliła ziemskiego życia. Zdeptana przez napastników, oddała je, aby zyskać życie z Chrystusem. Śmiało możemy powiedzieć, że w dobrych zawodach wystąpiła, wiary ustrzegła, bieg ukończyła (por. 2 Tm 4,7). Adelgund zdała największy egzamin z życia, z człowieczeństwa. Była wielka duchem i czynem.

 To książka o wielkim bólu, o dramacie wojny i agresji czerwonego okupanta, ale też o sile wiary i potędze miłości. Autorka dotarła do zbiorów archiwalnych, zakonnych i rodzinnych, jak również do prywatnych wspomnień, tworząc z nich historię dobrze udokumentowaną.

                                                                                                                                                                 s.Mirona Turzyńska OSF

                                                                                                                                                                    przełożona prowincjalna