Przyjaciółki od pierwszego wejrzenia

 Aria, bo taki jest pseudonim Ilarii, młodziutkiej bohaterki niewielkiej książeczki, na blogu internetowym, pisywała pamiętniki od najmłodszych lat. Najpierw w tworzeniu tych wyrażających ogromną radość istnienia pośród kwiatów, ptaków, drzew i ludzi, zrodzonych z dziecięcej wyobraźni dziełek sztuki pomagała dziewczynce jej mamusia. Teraz Ilaria jest już uczennicą i rozpoczyna właśnie swój nowy rozdział twórczości. Zakłada blog internetowy. Chce na nim zapisać każdy zapach, każdą piękną i niezapomnianą chwilę w postaci artystycznej, często także plastycznej impresji. Aria zależnie od swego nastroju i klimatu danej chwili wprowadza w blogu liczne modyfikacje i udoskonalenia. Koloruje go na przykład na fioletowo i umieszcza w nim fotografię swojego kotka. Ale najważniejsze dla niej staje się to, że może pisać – o, chociażby na przykład tak:

,,Dzisiaj, kiedy szłam w kierunku szkoły, na drodze był dywan z przepięknych, ogromnych,    suchych liści.

Liście z wielkich platanów kręciły się i skrzypiały (tak, tak właśnie brzmiał szum liści, które dziś zobaczyłam) pod moimi stopami, fruwały, szeleszcząc wokół… przyszła mi ochota zanurzyć się i poturlać się w nich, ale ograniczyłam się do podniesienia jednego liścia.”

Dziewczynka w taki właśnie sposób opowiada o swoim barwnym i fantastycznym, widzianym i odczuwanym z dziecięcej perspektywy, życiu, które usłane jest często wieloma rozterkami, rozczarowaniami, ale jest też pełne dziecięcej szczerej radości, szczęścia i zadowolenia. Giamila Yehya, autorka tej książki, znakomicie i z ogromną wrażliwością oraz doskonałą znajomości psychologii dziecka konstruuje postać Ilarii i wszystko to, co rozgrywa się wokół i co jest udziałem głównej postaci prezentowanego utworu.