Sonata obojowa. Wybór liryków

Jan P. Grabowski urodził się w Malborku, od 1982 r. mieszka w Gdańsku. Jako prozaik, debiutował 1 grudnia 1977 r. w tygodniku „Literatura” opowiadaniem pt. Jak szukanie śladów ptaka w powietrzu albo dróg ryby w wodzie. Natomiast jako poeta debiutował w 1978 r. programem poetyckim Dotknięcie mroku w Redakcji Literackiej Rozgłośni Gdańskiej Polskiego Radia.
Napisał m.in. Zabójstwo Ahuramazdy (opowiadania) oraz tomiki poezji Żółta poczekalnia (1984), Łaska widzenia (1990), Deszcz i płomień (1988), Wiersze wybrane (1991), Kolor chryzoprazu (1997), Światło popielate (1999), Poezje wybrane (2000).
Sonata obojowa to wybór wierszy z lat 2000-2002 oraz poemat pisany prozą – czteroepizodyczne opowiadanie Kwartet malborski.
„Wybór liryków Jana P. Grabowskiego dotyka najgłębszych warstw duchowego i materialnego wymiaru życia ludzkiego. Bohater liryczny zarówno wierszy, jak i opowiadania intensywnie poszukuje sensu istnienia, można wręcz powiedzieć, żyje pasją odkrywania niepowtarzalności świata i własnego jestestwa, piękna przyrody, zgłębiania tajemnic eschatologicznych” (Stanisław Janke).



Cały szczęśliwy jestem
(Dwa epizody znad łąki nad jez. Brodno Wielkie, na Kaszubach. Wtóry)

Cały szczęśliwy jestem – łąko –
gdy po raz wtóry cię odwiedzam.
Rozmawiasz ze mną wiatrem,
szelestem liści, trzepotem ptaków...
Ich zewsząd słyszalną obecnością.

Ach, nigdzie nie chciałbym
stąd odchodzić. Nigdzie nie wracać.
Zostać w tym miejscu chciałbym dłużej,
(może na zawsze) w każdym razie
na pewno nie na tych tylko kilka chwil.

Bo – łąko – zostań na zawsze taką,
jaką jesteś. A dziś nie zwracaj na mnie
żadnej uwagi. Na to, że przyjechałem
tu by się napatrzeć, naoddychać, nabyć...
z tobą: wśród tylko twoich i stąd przestrzeni.

Bo ciebie... „takiej”, gdzie indziej – nie ma.
I tych – nie ma – powietrznych odległości,
i ptaków nie znajdę krajobraz uwznioślających...

Pozostań – łąko – taką, jaką jesteś...
jako przeciwstawienie tak nieodległej
i wszechobecnej przecież tutaj śmierci.