Krzyże powypadkowe przy drogach w Polsce

Celem opracowania jest identyfikacja form i źródła upamiętnień wypadków śmiertelnych przy drogach publicznych w Polsce oraz wyjaśnienie funkcji i znaczenia tych upamiętnień. W pierwszym rozdziale wykazano, że krzyże powypadkowe należą do współczesnego globalnego zjawiska spontanicznych pomników traumatycznej śmierci oraz są częścią wielowiekowej tradycji stawiania krzyży w znaczących miejscach. W kolejnym zawarto wyniki i wnioski, najpierw z jednorazowej inwentaryzacji upamiętnień przydrożnych przy drogach krajowych, a następnie z sezonowych i wieloletnich obserwacji wybranych krzyży powypadkowych. W ostatnim rozdziale omówiono wywiady z osobami, które wystawiły krzyż po wypadku śmiertelnym oraz ogólnopolską reprezentatywną ankietę na temat krzyży powypadkowych. Problematyka książki wpisuje się w humanistyczną tradycję badań geografii społecznej. Przystaje również do chrześcijańskiej teologii codzienności oraz tak zwanej trzeciej socjologii. Monografia może być pomocna dla podmiotów zajmujących się osobami po stracie bliskich w wypadku drogowym oraz dla organów zarządzających drogami publicznymi w kraju przy konstruowaniu i egzekwowaniu polityki transportowej.