Pierwsze dary Ducha Świętego. Rozważania na temat VIII rozdziału Listu do Rzymian

„Kościół potrzebuje nieustannej Pięćdziesiątnicy; potrzebuje ognia w sercu, słowa na ustach, proroctwa w patrzeniu” (Paweł VI).

Ojciec Raniero Cantalamessa ofiaruje nam w tej publikacji nową, pogłębioną, a zarazem bardzo konkretną refleksję o naturze i działaniu Ducha Świętego w poszczególnych osobach, Kościele i świecie. Pomocny w refleksji okazał się Apostoł Paweł, wielki piewca Ducha Świętego i życia „w Duchu”.

Trzonem medytacji jest ósmy rozdział Listu do Rzymian, w którym autor analizuje trzy istotne etapy: – Stworzenie: rola Ducha Świętego, wykład na temat nauki i ewolucji, odnowa człowieka ukształtowanego przez Ducha. – Niebo jako ostateczny cel: refleksja o Duchu Świętym jako „sile sprawczej chrześcijańskiej eschatologii” w jej żywotnym powiązaniu z teologalną cnotą nadziei.

Życie chrześcijańskie: między stworzeniem a spodziewanym celem, jakim jest Niebo, jest całe nasze życie, ożywiane przez Ducha Świętego; zatem równowaga między posłuszeństwem Prawu a prymatem miłości; między przewodnictwem Ducha Świętego w ramach osobistego sumienia i w środowisku Kościoła a apostolskim nauczaniem.

To naprawdę wspaniała synteza nauki Kościoła, która pozwala zrozumieć Ducha Świętego jako Tego, który utrzymuje Kościół będący w drodze, prostując swe ścieżki na przyjście Pana.


Raniero Cantalamessa, brat mniejszy kapucyn, profesor na Wydziale Historii Początków Chrześcijaństwa na Katolickim Uniwersytecie Najświętszego Serca w Mediolanie i członek Międzynarodowej Komisji Teologicznej. W 1980 r. zostawił nauczanie akademickie, aby całkowicie zaangażować się w głoszenie kazań z wyraźnym ukierunkowaniem ekumenicznym. Od 1980 r. jest kaznodzieją w Domu Papieskim. Pełni niestrudzoną działalność prelegenta na całym świecie.