W ramach ogłoszonego przez papieża Franciszka Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia ukazało się sporo tematycznych pozycji książkowych. Wśród nich na uwagę zasługuje niewątpliwie książka ks. Wojciecha Pikora, która dotyka problemu bliskiego wielu ludziom – jak wyczytać orędzie o miłosierdziu Bożym z kart Starego Testamentu, w którym obraz Boga wydaje się być niejednokrotnie daleki od idei miłosierdzia? Książka odpowiada na to pytanie, rozbijając je na szereg kwestii szczegółowych. Pod lupę wzięte zostają szczególnie istotne, ale i szczególnie kontrowersyjne perykopy biblijne, którym przypisane zostają odważne pytania. Autor pyta na przykład: „jak w obliczu cierpienia wierzyć w Boże miłosierdzie” lub „czy można na Bogu wymusić miłosierdzie”?. Pytania te wyłaniają się z samych tekstów biblijnych, a jednocześnie okazują się być pytaniami jak najbardziej aktualnymi. Autor ukazuje całą paletę odcieni miłosierdzia, nie unikając tematów trudnych i odważnych. Miłosierdzie zostaje zestawione z ludzką niedolą, wątpliwościami, niesprawiedliwością i śmiercią. Ostatecznie jednak wszystkie odpowiedzi prowadzą czytelnika do Jezusa Chrystusa, w którym Boże miłosierdzie objawiło się w pełni. Dlatego ostatni rozdział – jedyny oparty na Nowym Testamencie – dotyczy śmierci krzyżowej Jezusa. „W śmierci Jezusa zapowiadanej przez teksty Starego Testamentu Boże miłosierdzie staje się wiecznym «teraz» Boga dla człowieka” – pisze autor.
Ks. Wojciech Pikor to naukowiec, jednak książka bynajmniej nie jest lekturą ciężką. Można w niej spotkać popularyzatorskie oblicze biblisty i wsłuchać się w jego spokojną opowieść o trudnych kartach Pisma Świętego. Czytelnik z radością odkryje, że słowo Boże dotyka jego dzisiejszych problemów i stanowi na nie odpowiedź. Tą odpowiedzią jest Boże miłosierdzie, które nie jest dla autora publikacji żadnym sloganem, lecz bardzo konkretną rzeczywistością przejawiającą się w dziejach bosko-ludzkiego dialogu.
Po książkę warto sięgnąć nie tylko z okazji trwającego Roku Miłosierdzia.
mw
Omówienie książki w „PASTORES” nr 72
